yuva — is. 1. Quşların yumurtlayıb bala çıxarmaq və onları saxlayıb böyütmək üçün çör çöpdən və s. dən düzəltdikləri yer. Qaranquş yuvası. Sərçə yuvası. – Quşlar yuvalarında oturub, dimdiklərini təmizləyirdilər. N. N.. // Arı şanı. Yuvadan aralanıb tək… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məskən — is. <ər.> 1. İnsanın yaşadığı yer, yurd; ev və s. <Şamama cadu:> Özüm də bilmirəm haralıyam. Nə yerim var, nə məskənim. Ə. H.. Bir aydır ki, sevgilisinin məskəni olan kəndin qarşısında durur. H. N.. Məskən salmaq – bir yerdə yaşamağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
səraçə — f. 1) kiçik saray; 2) yurd, yurd yuva, məskən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hələ-hələ — bax hələm hələm. Bu işi hələ hələ adam bacarmaz. – <Rüstəm kişi:> Yox, Yarməmməd, Qara Kərəmoğlunu sən o qədər də zəif bilmə. Bərk adamdır, hələhələ geri çəkilən deyil. M. İ.. <Eldar:> <Göyərçinlər> xoşlayıb yurd yuva saldıqları … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsilləşmək — f. dan. 1. Yurd yuva salmaq, yerləşmək, kökləşmək, yerli adət və ənənələri qəbul etmək. Onlar başqa yerlərdən gəlib Azərbaycanda əsilləşmişlər. 2. Xalisləşmək, saflaşmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məva — is. <ər.> klas. Yurd, məskən, məkan, yer. Hər kəsin var bir mənzili, məvası; Aləmdə Zakir tək avara kimdir? Q. Z.. İştə Qafqaz!. . Səfalı bir məva; Allah Allah, nədir bu abü həva! H. C.. // məc. Yuva. Həm gözəl, həm yeyin tik ruhumun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yurdlamaq — f. Özünə yurd düzəltmək, yuva qurmaq. Nə gördüm? Samanda o yurdlamışdır; Bir fındıq boydaca yumurtlamışdır. S. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti